Obserwacja- planowe spostrzeganie czegoś, celowe, wcześniej
zorganizowane, powtarzane, badacz jest bierny, nie robi nic, tylko obserwuje,
nie ingeruje w przebieg.
Techniki:
- próbek czasowych (np. przez miesiąc, co dzień, o 15.00 przez 2h)
- próbek zdarzeń (np. obserwacja grupy, bo interesuje mnie agresja- konkretne zdarzenia)
- dzienniki obserwacji- rejestracja przez całą dobę (najłatwiej swojego dziecka)
Test- zbiór zadań przygotowanych do szerokiego
zastosowania, może być znormalizowany,
trafny (próby i zadania są
konkretnie nastawione na funkcję, którą mają badać), rzetelny (w każdych warunkach daje stałe efekty), wystandaryzowany (są ustalone normy dla
danej grupy wiekowej), wykonawczy.
Test musi być sprawdzony na dużej populacji ludzi.
Rozmowa- polega na tym, że nie ukierunkowuję informacji, nie
musimy dyscyplinować rozmówcy, jest spontaniczna, nacechowana indywidualizmem.
Analiza
wytworów dziecka- w dotarciu do
dziecka mogą nam pomóc metody projekcyjne (dziecko rzutuje na papier uczucia,
emocje: rysunki). Dziecko często przekłada na papier to, czego nie chce
powiedzieć.
Metody
socjometryczne- bada, mierzy
strukturę grupy społecznej. Nauczyciel poznaje klasę od środka. Dzieci mogą
dostać listę osób z klasy i wybierają osoby z którymi chciałyby robić różne
rzeczy, np. z kim chciałbyś pójść do kina? Nauczyciel wie, które dzieci są
akceptowane, które trzeba wprowadzić do klasy, które są zagubione.
