niedziela, 25 marca 2012

Inteligencja - teorie inteligencji.



Inteligencja bywa niekiedy traktowana jako zdolność ogólna, kiedy indziej jako zdolność przystosowywania się do nowych wymagań czy też zdolności efektywnego myślenia.. Ludzie różnią się poziomem inteligencji. Różnice indywidualne wynikają zarówno z różnic uwarunkowanych przez wrodzone zadatki anatomiczno-fizjologiczne, jak też z różnych przyczyn środowiskowych. Opracowano szereg technik umożliwiających pomiar inteligencji. Techniki te nie są jednak niezawodne, ponieważ w dużej mierze uwzględniają wyuczone wiadomości. Aby ustalić poziom umysłowy stosuje się składnik wprowadzony przez W. Sterna, tak zwany iloraz inteligencji. Wyrażą on liczbowo poziom inteligencji jako stosunek wieku umysłowego do wieku zycia.


Teorie inteligencji:

Teoria Spearmana – Każda zdolność powstaje jako wynik współdziałania dwóch czynników, tak zwanego czynnika G czyli inteligencji ogólnej oraz czynnika S czyli specyficznego. Czynników S jest wiele , są one specyficzne dla różnych rodzajów czynności.

Teoria Vernona -  W myśle tej koncepcji struktura inteligencji składa się z 5 poziomów. Na szczycie znajduje się czynnik głowny G. poniżej leżą czynniki drugiego rzędu, obejmujące czynności werbalne oraz czynności praktyczne. Czynnik te wyodrębniją się na 3 poziomie. Z czynnika werbalnego zostaje wyodrębniony: słowny, liczbowy i szkolny, praktyczny czynnik czynności mechanicznej, przestrzenny i manualny. Te dzielą się na czynniki czwartego rzędu . Z nich wyodrębniają się dopiero składniki specyficzne.